I want you by my side.

Wspomnienie drugie.
Drugie cięcie.
Druga kropla krwi.

Pamięta ten wieczór, kiedy jak zawsze znajdowali się w hotelowym pokoju. ONA była szczęśliwa, a ON zaspokojony. Chciała budzić się codziennie przy jego boku, chciała widzieć uśmiech na jego twarzy, chciała składać pocałunki na jego ustach. Kochała GO coraz bardziej, a ON bawił się jej uczuciami. 
Aż w końcu nadszedł moment poważnej rozmowy. Łukasz zakończył sezon reprezentacyjny i wracał do Rosji, do Kazania. 

- I co teraz z nami będzie? - zapytałam tuląc się do twojego wyrzeźbionego torsu - Nie chce już dłużej być twoją kobietą na telefon. - spojrzałam Ci w oczy. Ale Ty długo milczałeś. Widziałam, że toczysz wewnętrzną walkę z samym sobą.

- Przecież nie zostawię mojej zony.- dodałeś z uśmiechem, zbiło mnie to kompletnie z tropu. 

- Ale dlaczego nie? Przecież jej nie kochasz. - powiedziałam pewnie, a Ty wstałeś i podszedłeś do okna. I znowu cisza, cisza, której nie mogłam już dłużej znieść. - Jestem tylko kolejną panienką, którą udało Ci się przelecieć. - stwierdziłam, a Ty nie zaprzeczyłeś. Ze łzami w oczach zaczęłam zbierać swoje rzeczy z podłogi, Ty nawet nie drgnąłeś. Ciągle patrzyłeś przez to cholerne okno. Wybiegłam z hotelu i usiadłam na chodnikowym krawężniku. Na moich policzkach pojawiało się coraz więcej łez. Nie wierzyłam, że to się po prostu zakończy. 

- Rozwiodę się. - usłyszałam nad głową -  tylko daj mi czas. - znalazłeś się obok mnie i zamknąłeś szczelnie w swoich ramionach, a ja rozpłakałam się jak małe dziecko. 

Niby wszystko zaczęło się układać. Może Łukasz naprawdę zaczął coś do niej czuć?

________________________________________________________________________________

Przepraszam, że taki krótki. Następnym razem postaram się stworzyć coś dłuższego ;)

CZYTASZ=KOMENTUJESZ!!!! :)